حرف های تنهایی 65

تندیس تو را خواهم ساخت

بر بلندای باورهای مصلوبم ....

 ناقوس قلبم را بصدا در خواهم آورد

و همه ی شمع های دنیا را خواهم گریست.....

 میان خدایان ،

معبدی از جنس سینه ام خواهم  ساخت ..... 

 و  برای شرافت نگاهت ،

دیوانی از دیوانگی هایم خواهم سرود .....

 تو پرتره ی کدام خدای را

بر قلب باکره ات حک میکنی ؟....  

  نگو که به عبث تو  را پرستیده ام .....!!!