حرف های تنهایی

سی مانده ،

از مرغ هایی که به آیینه رسیدند

چارقد افتاد از قامت پنجره

و منظره ی نگاهش جوانه زد در بهار

رفتنی ها رفتند

مثل ستاره ها که با آمدن آفتاب !

نازنین !

ستاره ها بیکرانی از یک حقیقت ِ پنهانند....