علیرضا آتش

ﻋﺠﺐ ﺩﻧﻴﺎﯼ ﻧﺎﻣﺮﺩﯼ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻧﻴﺴﺖ

 ﻛﺴﯽ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻛﺴﯽ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﻮﺍﯼ ﻣﻬﺮ ﺩﺭ ﺳﺮ ﻧﻴﺴﺖ

 ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺭﺩ ﻧﺎﻙ ﻧﺎﻟﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺩﺍﺷﺖ

 ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻓﺮﻳﺐ ﻧﺎﺭﻓﻴﻘﺎﻥ ﻏﻴﺮ ﺧﻨﺠﺮ ﻧﻴﺴﺖ

 ﻫﺠﻮﻡ ﺩﺷﻨﻪ ﺑﺮ ﺩﻟﻬﺎﻱ ﺑﯽ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﺎﺩ

 ﺩﻟﻢ ﺑﺎ ﺯﺧﻢ ﻋﺎﺩﺕ ﻛﺮﺩﻩ - ﻧﺎﻣﺮﺩﯼ ﻛﻪ ﻧﻮﺑﺮ ﻧﻴﺴﺖ

 ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻓﺼﻞ ﻏﻢ ﺍﻧﮕﻴﺰﯼ ﻛﻪ ﺧﻨﺠﺮ ﻣﻲ ﺯﻧﻨﺪ ﺍﺯ ﭘﺸت

به جزیک گوشه کز کردن ، برادر راه دیگر نیست

ﺑﻪ ﻫﻴﭽﻢ ﻣﻲ ﻓﺮﻭﺷﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻴﭽﻢ ﻣﻲ ﺧﺮﻧﺪ ﺍﻣﺮﻭﺯ

ﭼﻨﻴﻦ ﺳﻮﺩﺍﮔﺮﯼ ﺑﺎ ﻫﻴﭻ ﻣﻌﻴﺎﺭﻱ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻧﻴﺴﺖ

 ﺭﺳﻴﺪ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺗﺎ ﻫﻴﺰﻡ ﺷﻜﻦ - ﺟﻨﮕﻞ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻟﺮﺯﻳﺪ

 ﺗﺒﺮ ﻛﺎﺭ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﻣﻴﻜﻨﺪ ﻓﻜﺮ ﺻﻨﻮﺑﺮ ﻧﻴﺴﺖ

 ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺑﺘﺪﺍﻱ ﺭﺍﻫﻤﺎﻥ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﺍﺳﺖ

 ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺮﺩ ﻭﻗﺘﻲ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺳﻬﻢ ﻛﺒﻮﺗﺮ ﻧﻴﺴﺖ

ﻣﻦ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻛﻨﺞ ﺗﻨﻬﺎﻳﯽ ﺧﻮﺩ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﻡ

 ﻛﻪ ﺳﻮﺯ " ﺁﺗﺶ " ﺍﺯ ﺩﺍﻍ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺗﻴﻎ ﻛﻤﺘﺮ ﻧﻴﺴﺖ

شعر از دوست بزرگوارم ، علیرضا آتش