هنر عبارت است از نگرشى عمیق به بعد ظریف خلقت
بگونه اى که عشق نیز نگاه خاص خود را به یاراى چنین نگاهى بگمارد .
در گذر زمان لحظه هایى هستند که همچون بارانى ناگهانى
بر تو مى بارند ! لحظه هایى که باورهایت را غسل میدهند تا سبک حالت کنند ،
لحظه هایى که جامه ى آرامش را بر کبر باطل اکتسابات
بیهوده ى روزمرگى هاى هرز مى پوشانند
و شوق دارند که کبریایى ات کنند ،
لحظه هایى که باردار عشقى بسیطند
در تنگناى روزگارى که شاید نماد هفت خوشه ى سوخته ى گندم باشند
در قحط سالى عشق ...
تاریخ چشم هایت را ورق میزنم ،
به صفحه مردمک هایت میرسم ،
میخوانمش : گشاده از عشق ، لبریز از سخاوتى بى بدیل
در بذل زیبا دیدن ،
به اعماق شان که فکر میکنم جز اقیانوس معناى دیگرى برایشان نمیدانم.....