مذاب ها

یادگاری های بیقراری....

مذاب ها

یادگاری های بیقراری....

حرف های تنهایی

آدم هایی هستند که همیشه خودشان نیستند ،
نه مثل ِ آنی هستند که سعی می کنند باشند
و نه مثل ِ خودشانند ،
این آدم ها سالها دچار یک بی هویتی مزمن هستند
اینان را به راحتی می توان شکل داد و دگر بار
گل ِ هویت جدیدشان را بهم ریخت و در قالب ِ
دگرگونه ی دیگری شکل ِ تازه تری از آنان ساخت ،
اینان هر از گاهی چند تبعه ی جدید ِ ایدئولوژی ِ
خاص ِ دیگری می شوند ، خمیر مایه ی وجودشان
متاثر است از اراده هایی در خارج از وجودشان
و همواره اراده ی درونشان یا فلج است یا در تاریکخانه ی
درونشان همچنان نابینا مانده و ضمیر خودآگاه شان
همواره دچار نقصان آگاهی است ...
اینگونه آدم ها همیشه عروسک خیمه شب بازی در
دست دیگرانند که به دست و پای باورهایشان
همواره نخ می بندند و به هر شکلی که بخواهند
می رقصانند و حرکت شان می دهند ،
این آدم ها مهره های پیاده ی صفحه ی شط رنج جهانند .
این آدم ها سیاهی لشکر فیلم کارگردانی هستند
که برای ستاره های فیلم اش نیز
چندان ارزشی قائل نیست و اصولن فقط
به کیش و مات شاه می اندیشد ... آدم هایی هستند که همیشه خودشان نیستند ،
نه مثل ِ آنی هستند که سعی می کنند باشند
و نه مثل ِ خودشانند...
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد